Η συμπεριφορά της Βρετανίας απέναντι στην Ελλάδα στο θέμα του τουρισμού προς και από την Ελλάδα από τη Βρετανία και την εφαρμογή περιορισμών που υπαγορεύεται από καθαρά υγειονομικούς λόγους, μου θυμίζει περίεργο, γκρινιάρικο και εκδικητικό παιδάκι που δεν καλεί στο πάρτι του ένα άλλο παιδάκι το οποίο πρώτο δεν το είχε καλέσει στο δικό του πάρτι, πιθανώς επειδή ο συμμαθητής του είχε περάσει ιλαρά.

Τώρα που τα πράγματα έχουν πλήρως ξεκαθαρίσει και πρόωρες εκλογές δεν πρόκειται να γίνουν – για να είμαστε ειλικρινείς ουδέποτε πίστεψα ότι κάτι τέτοιο πέρασε καν απ΄ το μυαλό του Μητσοτάκη- φαίνεται ότι «αρπάξαμε απ΄ τα μαλλιά» τον ανασχηματισμό για να΄ χουμε να λέμε. Υπάρχουν πάλι διαρροές, υπάρχουν φήμες, υπάρχουν και ονόματα που κυκλοφορούν, άλλα γιατί πράγματι ταιριάζουν στις ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις και άλλα απλώς για να «καούν» . Και στην περίπτωση αυτή – αντίθετα με τις «πρόωρες»- φαίνεται ότι το προετοιμάζει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Σαν πολύ νωρίς ξεκίνησαν , εδώ και 2-3 μήνες, τη «συζήτηση» για πρόωρες εκλογές οι κύκλοι που συνήθως απεργάζονται τη φθορά μιας κυβέρνησης και την διαμόρφωση μιας –ας πούμε- διάδοχης κατάστασης. Η εκλογολογία είναι μέσα στο αίμα μας. Και αυτοί που απεργάζονται αλλαγές εξουσίας δεν είναι οι γνωστοί μας «πατεράδες» της εκλογολογίας, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αλλά γεννήτορες του φαινομένου ήταν οι «παππούδες» της εκλογολογίας που συνήθως «έπεφταν μέσα». Αυτοί που ενώ είχαν αβαντάρει με κάθε τρόπο τον «νέο» Καραμανλή, άρχιζαν – για τους δικούς τους πάντα λόγους- την «υπόγεια» φθορά του ενώ ταυτόχρονα ετοίμαζαν το Γιώργο Παπανδρέου. Και όταν αυτός δεν «τους βγήκε» στο ζύγι, ξανάρχισαν την αποδόμηση , «ψάχνοντας» και πάλι την επόμενη διάδοχη κατάσταση στην μετά Καραμανλή Νέα Δημοκρατία που ωστόσο βρήκε «ταυτότητα» στον Αντώνη Σαμαρά μόνο μετά την ενδιάμεση διακυβέρνηση Παπαδήμου, το 2012.

Με την «μερική απελευθέρωσή» μας και την «μερική επιστροφή μας στην κανονικότητα» μετά την «μερική άρση των μέτρων», κάναμε το πρώτο βήμα αφού αναμφίβολα βγήκαμε «μερικώς» νικητές στην αναμέτρησή μας με την πανδημία. Και αρχίσαμε όλοι να συζητάμε για την μετά την 4η Μαίου εποχή. Χρήσιμο. Γιατί και πάλι χρειάζονται προσαρμογές. Κι αυτό γιατί ο covid 19 υπάρχει. Υπάρχει παντού γύρω από την «κοινότητα» όπως ο κ. Τσιόδρας ( καλή του ώρα και τον ευχαριστούμε και πάλι όπως και όλους τους συναδέλφους του) ονόμασε το λαό. Εμάς. Όλους τους Έλληνες. Ο ιός κρύβεται και περιμένει τη δική μας απερισκεψία.

Δυο θέματα που «έσκασαν» σχεδόν ταυτόχρονα , μέσα στην δικαιολογημένη -σχετική πάντως-  ευφορία που έχει δημιουργηθεί από την θετική εξέλιξη των μέτρων που έλαβε η Πολιτεία για την πανδημία και τα οποία πληροφορήθηκα και  διασταύρωσα από διάφορες πλευρές, με αναγκάζουν να ομολογήσω ότι η δημιουργία μιας τέτοιας κατάστασης, αυτήν ακριβώς τη στιγμή, αποτελεί κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω. Ή -καλύτερα- δεν ΘΕΛΩ να καταλάβω. Και μένω με την απορία : γιατί δεν μπορώ να τα πιστέψω, έστω κι αν  η ειδησεογραφία προέρχεται από υπεύθυνους φορείς ; Προσέξτε:

Αντιλαμβάνομαι απόλυτα την ένδεια ειδήσεων «γενικού ενδιαφέροντος» που υπάρχει σήμερα στο διεθνές «περιβάλλον» λόγω της πανδημίας, μια ένδεια που επηρεάζει αρνητικά την ενημέρωση και ειδικότερα το περιεχόμενο των τηλεοπτικών Δελτίων Ειδήσεων τα οποία αποτελούν εδώ και αρκετά χρόνια το κύριο μέσον πληροφόρησης του κόσμου. Αλλά όλα έχουν ένα όριο. Όπως όριο έχει- τουλάχιστον πρέπει να έχει- και η τρομο- λαγνεία, η οποία στις μέρες μας έχει γίνει ειδική θυματο- λαγνεία και ειδική θανατο- λαγνεία.