Οσο η κυβέρνηση της αριστεροδεξιάς στην Ελλάδα ετοιμάζεται να περάσει τα κατ' εξοχήν αριστεροδεξιά μέτρα του δικού της ερμαφρόδιτου μνημονίου, οι εξελίξεις στην Ευρώπη φαίνεται πως περιπλέκουν την κατάσταση πολιτικά και κοινωνικά.

Η Ελλάδα ως κρατική και θεσμική οντότητα πάσχισε για πολλές δεκαετίες με αίμα και αγώνες (κάποιων) να γίνει μία δημοκρατία δυτικού Τύπου. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι δεν τα κατάφερε. 

Στην Ευρώπη που πελαγοδρομεί και όπου τα τελευταία χρόνια τα θεσμικά της θεμέλια έχουν αρχίσει να τρίζουν, αφού οι εξουσίες και οι αρμοδιότητες έχουν μεταφερθεί σε όργανα όπως το Eurogroup ή οι άτυπες πενταμερείς, επταμερείς ή πάντως ολιγομερείς συναντήσεις ηγετών, η «ακτινογραφία» του συσχετισμού ισχύος δίνει μία εικόνα αντιπροσωπευτική της σύγχυσης. 

Η συνεδρίαση του Eurogoup της Δευτέρας θα προσφέρει μία τεράστια  έκπληξη αν επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα και καταλήξει σε συμπέρασμα.

Εχει η Ευρώπη και οι θεσμικοί της εκπρόσωποι όρεξη και διάθεση να ασχοληθούν για πολύ ακομη με το πότε θα γίνει ένα ακόμη eurogroup για την διευθέτηση του ελληνικού ζητήματος;

Σε ανύποπτο χρόνο ο Ευ. Βενιζέλος είχε πει, απευθυνόμενος στον Αλ. Τσίπρα από το βήμα της Βουλής: Θα έλθει η ώρα που θα πρέπει να συζητηθούν και οι ευθύνες των ξένων για την επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Πενήντα πέντε χρόνια μετά την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου και 27 αφότου αυτό γκρεμίστηκε, η Ελλάδα έχοντας με πόνο και αίμα κατορθώσει να ξεφύγει από τον κομμουνιστικό εφιάλτη του Ψυχρού Πολέμου, ζει το «όνειρο» αλλιώς.