Το βάρος της σημειολογίας είναι κάποιες φορές ασήκωτο. Και στην περίπτωση του Αλ. Τσίπρα φαίνεται πως υπάρχει (και) γι' αυτό πλήρης άγνοια.

Χωρίς να προσφέρει «είδηση» όπως είχε μέσω διαρροών προαναγγελθεί, η συνέντευξη του Πρωθυπουργού στο Star το βράδυ της Δευτέρας ήταν αποκαλυπτική, κατά κύριο λόγο για την αδυναμία του να αποδεχθεί σφάλματα, να αναλάβει ευθύνες και να πάρει κάποια πρωτοβουλία εκτονωτική της έντασης και της κοινωνικοπολιτικής κρίσης στην οποία περιδινείται η χώρα και με δική του ευθύνη. 

Ο Αλ. Τσίπρας ήταν εκείνος που απερχόμενος από την τελευταία σύνοδο κορυφής της ΕΕ διαπίστωσε δημοσίως ότι σε μία τέτοια περίσταση «αναδεικνύονται τα προβλήματα της Ενωσης», σε μία ένδειξη αδυναμίας να αντιληφθεί την σημασία των λέξεων και την επίπτωση των λεγομένων στην συγκεκριμένη συγκυρία: ήταν μία δήλωση ατυχής, από την στιγμή που η Ενωση και η Μεγ. Βρετανία κατέληξαν σε μία συμφωνία με στόχο την αποτροπή του Brexit.

Η Σύνοδος Κορυφής της 18ης Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες πιθανώς θα μείνει στην Ιστορία ως μία από τις δυσκολότερες - ίσως και χειρότερες - στην Ιστορία της Ενωσης.

Με την πρωτοφανή και από ιστορικής απόψεως καθοριστική αποδοχή του κυριαρχικού ρόλου του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο εκ μέρους της Ελλάδας, καθώς και με την διαφαινόμενη απόπειρα να περάσει αβρόχοις ποσί την απόφαση περί επιβολής συνοριακών ελέγχων και de facto έξωσης από την ζώνη Σένγκεν, η κυβέρνηση Τσίπρα έχει πουλήσει οριστικά την ψυχή της στον διάβολο. 

Ενώ στην Ελλάδα η εκλογολογία έχει αρχίσει και ως γνωστόν όποτε αρχίζει συνήθως επαληθεύεται, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας βρίσκεται στο Ιράν. 

Η επίσκεψή του εκεί περιγράφεται ως ένα βήμα για μία «στρατηγικής σημασίας συνεργασία» στους  τομείς της ενέργειας, του τουρισμού κλπ κλπ. 

Η δήθεν διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των δανειστών προφανώς δεν έχει ξεκινήσει καλά.