Ας υποθέσουμε ότι γλιτώσαμε. Ότι είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε το ΔΝΤ έβαλαν το χέρι στην τσέπη και έσωσαν την κατάσταση, ότι όλοι οι υπόλοιποι μειώσαμε τις αμοιβές, χάσαμε τα επιδόματα, πληρώσαμε αυξημένους φόρους και το έλλειμμα άρχισε να μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Και λοιπόν τι σημαίνει αυτό; Ότι σώθηκε η ελληνική οικονομία; Ασφαλώς και όχι. Μια χώρα που έχει 300 δισ. ευρώ χρέος, ελλειμματικό προϋπολογισμό και κυρίως τεράστιο έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών δεν σώζεται.

Η αλήθεια είναι οτι δυστυχώς οι Έλληνες υπο την πεφωτισμένη ηγεσία ΠΑΣΟΚ ΝΔ και υπο την άθλια αντιπολιτευτική τακτική της αριστεράς, αποτύχαμε παταγωδώς να προσαρμοστούμε στις απαιτήσεις της Ευρωπαικής Ένωσης και να τηρήσουμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Ουδείς φταίει για το χάλι μας πλην ημών. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι και το παραδέχεται και η κυβέρνηση στους ευρωπαίους εταίρους. Όταν όμως έρχεται η ώρα της τιμωρίας και όταν οι προβολείς της αποκάλυψης των ευθυνών ανάβουν, καλό είναι να φωτίζονται όλοι και να μοιράζονται οι ευθύνες σε όλους όσους έφταιξαν. Οι δικές μας ευθύνες αποκαλύφθηκαν και η τιμωρία έχει ξεκινήσει. Όμως ουδείς τελικά είναι αθώος σε αυτή την υπόθεση (όπως εξάλλου συνήθως συμβαίνει). Ας δούμε λοιπόν, πόσο ηθικοί και ειλικρινείς είναι και αυτοί που σήμερα - δικαίως - μας κατηγορούν οτι τους εξαπατήσαμε.

Ορισμένοι θεωρούν οτι βγάζοντας τα χρήματα τους εκτός Ελλάδος μπορεί να τα διαφυλάξουν απο τις εγχώριες φορολογικές επιβαρρύνσεις. Όμως κάνουν λάθος. 

Μόλις τώρα άρχισαν να καταλαβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στην ΕΚΤ το λάθος που έκαναν επιμένοντας στην παρωχημένη εκ των πραγμάτων Συνθήκη του Μάαστριχτ και στη διεθνή έκθεση της Ελλάδας στα κερδοσκοπικά κεφάλαια.Οι «γκουρού» της αγοράς προειδοποίησαν ήδη ότι το μεγάλο πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία. Τι εννοούν;