Δεν θάθελα καθόλου – αλλά ΚΑΘΟΛΟΥ- να είμαι στη θέση της Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως που αντιμετωπίζει μια τρομερή κρίση στο χώρο της Παιδείας και ήδη έχουν αρχίσει και βίαια επεισόδια. Την αντιμετωπίζει έτσι όπως μπορεί να την αντιμετωπίσει τέλος πάντων. Και κάνοντας τις όποιες δηλώσεις μπορεί να κάνει.

Θα ήταν πολύ κουραστικό να επαναλάβω όλα αυτά τα κωμικοτραγικά που συνέβησαν με τη διαδικασία «Πανελλήνιες 2020- Βάσεις-Εισαγωγή σε Σχολές». Τα ζήσαμε , τα διαβάσαμε, γελάσαμε και μετά… κλάψαμε. Με λίγα λόγια, ας θυμηθούμε ότι η ανακοίνωση για τους εισαχθέντες αποκάλυψε άλλη μια πράξη της τραγωδίας της Ανώτατης Παιδείας που «αρμενίζει θεόστραβα» χωρίς να ξέρουμε προς τα πού πλέει και για μια ακόμη φορά, όπως πάντα εκ των υστέρων και μπροστά στις αντιδράσεις που προκάλεσε η κατάρρευση των βάσεων, ο αρμόδιος – φέτος η υπουργός Παιδείας, «εξήγγειλε πρωτοβουλίες».

Η εκπρόσωπος της Κομισιόν, Βίβιαν Λουνέλα, δεν επιβεβαίωσε τις δηλώσεις του Βασίλη Κικίλια, σύμφωνα με τις οποίες στο τέλος του έτους αναμένονται στην Ελλάδα χιλιάδες δόσεις του εμβολίου κατά του κοροναϊού . Ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη να ακούσουμε την εκπρόσωπο της Κομισιόν να λέει κάποιες ώρες αργότερα ότι « Δεν έχει ακόμα καθοριστεί η ημερομηνία για τη διάθεση των εμβολίων κατά του κοροναϊού». Βεβαίως ο υπουργός Υγείας είχε αναφέρει και λεπτομέρειες , λέγοντας πως στο τέλος του χρόνου αναμένονται στη χώρα μας χιλιάδες δόσεις του εμβολίου για τον κοροναοϊό, ωστόσο η κ. Λουνέλα δήλωσε χαρακτηριστικά πως “δεν μπορούμε να δώσουμε συγκεκριμένη ημερομηνία”. Γιατί το είπε; Για ποιό λόγο;

Διάβασα πριν από ένα-ενάμιση μήνα, τέλη Ιουνίου περίπου, σε αρκετά blogs που ασχολούνται με τα λεγόμενα «Εθνικά Θέματα» : «Ξυπνήστε Έλληνες… Οι δίπλα μας ετοιμάζονται… Μετά θα είναι αργά. Η Τουρκία ασκεί καθημερινά στρατιωτικό εκβιασμό εις βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου, οι Ελληνοτουρκικές διαφορές αποτελούν ένα διαχρονικό πρόβλημα με σταθερή αναβάθμιση τουρκικών προκλήσεων-διεκδικήσεων, παρά την κατά διαστήματα ύφεση-εκτόνωση εξαιτίας κυρίως των ελληνικών υποχωρήσεων. Σήμερα, βρισκόμαστε στο παρά ένα της επίθεσης των τούρκων εναντίον του Ελληνισμού. Ούτε η Αθήνα ούτε η Λευκωσία ακούνε τι καθημερινά οι Τούρκοι βροντοφωνάζουν. Από το 1956 (για να μην αναφερθώ στο 1938 και στον ελληνοκτόνο Ατατούρκ…) μας απειλούν με αφανισμό . Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Ακάρ, το είπε πολύ καθαρά : «Δεν εποφθαλμιούμε τα εδάφη κανενός. Απλά θα πάρουμε πίσω αυτά που είναι δικά μας».

Τι άλλο πρόκειται να ακούσουμε και να πληροφορηθούμε σήμερα; Τι άλλο θα μάθουμε αύριο; Τι άλλο πρόκειται να μάς προκύψει μεθαύριο; Πού αλλού θα στρέψουμε έκπληκτοι την προσοχή μας αντιμεθαύριο; Και τι θα γίνει αν «βγούν αλήθεια» οι φρικτές καταγγελίες; Τροφή για σκέψη θα μού πείτε. Και για προβληματισμό. Ναι. Αλλά και μια ακόμα «πατητή» μέσα στα βουρκόνερα τριγύρω μας. Κάθε βύθισμα και λίγο ακόμα βούρκος μέσα στο σύστημά μας. Πόσο βούρκο, μόλυνση και τοξικότητα μπορούμε να αντέξουμε πια;

Η συμπεριφορά της Βρετανίας απέναντι στην Ελλάδα στο θέμα του τουρισμού προς και από την Ελλάδα από τη Βρετανία και την εφαρμογή περιορισμών που υπαγορεύεται από καθαρά υγειονομικούς λόγους, μου θυμίζει περίεργο, γκρινιάρικο και εκδικητικό παιδάκι που δεν καλεί στο πάρτι του ένα άλλο παιδάκι το οποίο πρώτο δεν το είχε καλέσει στο δικό του πάρτι, πιθανώς επειδή ο συμμαθητής του είχε περάσει ιλαρά.

Τώρα που τα πράγματα έχουν πλήρως ξεκαθαρίσει και πρόωρες εκλογές δεν πρόκειται να γίνουν – για να είμαστε ειλικρινείς ουδέποτε πίστεψα ότι κάτι τέτοιο πέρασε καν απ΄ το μυαλό του Μητσοτάκη- φαίνεται ότι «αρπάξαμε απ΄ τα μαλλιά» τον ανασχηματισμό για να΄ χουμε να λέμε. Υπάρχουν πάλι διαρροές, υπάρχουν φήμες, υπάρχουν και ονόματα που κυκλοφορούν, άλλα γιατί πράγματι ταιριάζουν στις ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις και άλλα απλώς για να «καούν» . Και στην περίπτωση αυτή – αντίθετα με τις «πρόωρες»- φαίνεται ότι το προετοιμάζει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.