Το θέμα αρκετοί το γνωρίζουν. Το διάβασαν και στο meallamatia.gr, το πρώτο site για την Αναπηρία. Και σε μερικούς άλλους ιστότοπους όπου – μάλλον τυχαία και χωρίς πολλή ανάλυση- πήρε κάποια δημοσιότητα. Προσωπικά θα τολμούσα να πω ότι δεν πήρε ΚΑΘΟΛΟΥ δημοσιότητα. Ένα τέτοιο γεγονός θα έπρεπε να έχει «κυκλοφορήσει» παντού. Και στις εφημερίδες και στις τηλεοπτικές εκπομπές που «περί άλλα τυρβάζουν». Και να έχουν κληθεί σε απολογία οι υπεύθυνοι. Και να έχει πάρει θέση η Πολιτεία, το Κράτος, η Κυβέρνηση.

Κλέφτης είναι αυτός που σκοπίμως χώνει το χέρι του στην τσάντα σου και σουφρώνει το πορτοφόλι ή το κινητό. Διαρρήκτης είναι αυτός που μπαίνει βίαια , μεσ’ τη νύχτα στο σπίτι σου ή στο μαγαζί σου και αρπάζει ότι του «γυαλίσει» από τα υπάρχοντά σου ή τα εμπορεύματά σου. Απατεώνας είναι αυτός που σκοπίμως αθετεί συμφωνίες, παγιδεύει εύπιστους ανθρώπους με ψεύτικες υποσχέσεις ή καταστρώνει πολύπλοκα σχέδια για να εξαπατήσει μια επιχείρηση , ένα Δημόσιο Φορέα ή και το Κράτος το ίδιο. Και στην περίπτωση που ο κλέφτης, ο διαρρήκτης ή ο απατεώνας «πιαστεί στα πράσα» ή συναντήσει αντίσταση, καταφεύγει στη βία, πολλές φορές και στο έγκλημα. Και αυτούς ορθώς τους καταδιώκει ο νόμος, τους κυνηγούν οι διωκτικές αρχές και τους τιμωρεί η Δικαιοσύνη. Εν δυνάμει εγκληματίες ή αδιάφοροι καταπιεστές είναι και οι ασυνείδητοι οδηγοί που σκορπίζουν θάνατο, αναπηρία, αναταραχή με την αντικοινωνική τους συμπεριφορά έτσι όπως οδηγούν πιωμένοι, τρέχουν επειδή έτσι γουστάρουν και παρκάρουν στις διαβάσεις και τις ράμπες αναπήρων. Αυτούς δεν τους καταδιώκει ουσιαστικά κανείς και ποτέ γιατί νόμοι υπάρχουν αλλά εφαρμόζονται μόνο κατά περίπτωση και «όποτε μπορούμε».

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ανάπηροι μέσα στην καθημερινότητά τους στην Ελλάδα είναι πάρα πολλά για να μπορέσουν να κάνουν αυτή την καθημερινότητα απλώς ανεκτή. Οργανώσεις, όμιλοι, σύνδεσμοι, ομοσπονδίες , ομάδες, πρωτοβουλίες παλεύουν χρόνια με την αδιαφορία και την αδυναμία του Κράτους να κάνει ακόμα και τα απολύτως απαραίτητα κι αν πετυχαίνουν κάτι, ένα ελάχιστο ποσοστό αυτών που χρειάζονται αλλά και δικαιούνται οι ανάπηροι συνάνθρωποί μας,  το πανηγυρίζουν. Ακόμα και όταν τους «δίνονται» τα αυτονόητα.

Τι ήταν κι αυτή η …. καταπληκτική φωτογραφία που είδε προσφάτως το φώς της δημοσιότητας – με πολύ διακριτικό τρόπο, λες και ήταν απόλυτα φυσικό- στον επίσημο ιστότοπο της Τουρκικής προεδρίας , αυτή ντε που εικονίζει τον Σουλτάνο Ερντογάν να υπογράφει το βιβλίο επισκεπτών στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας, ενώ στο φόντο εμφανίζεται μεγάλος κορνιζαρισμένος χάρτης όπου αποτυπώνονται οι ενδόμυχες αλλά ανεκπλήρωτες επιθυμίες τις Άγκυρας….. εντυπωσιακή. Συγκινήθηκα ειλικρινά. Δάκρυσα.

Έχοντας πολύ πρόσφατα τα συναισθήματα και τις εικόνες από τις πλημμύρες της Μάνδρας και της φωτιάς στο Μάτι και αναμετρώντας τις αλαζονικές , επιπόλαιες και ατελέσφορες συμπεριφορές της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού, της Περιφερειάρχου, των κάθε λογής ειδικών, συμβούλων, επιστημόνων, ,φορέων, οργάνων,  αμέσως μετά τις θριαμβευτικές νίκες της Νέας Δημοκρατίας φέτος το καλοκαίρι, έπιασα τον εαυτό μου σκέφτεται: « Νέα κυβέρνηση, νέες Αυτοδιοικητικές Αρχές, ακόμα δεν έχει γίνει ΤΙΠΟΤΑ στις ορφανεμένες περιοχές. Τι θα γίνει αν μας «τύχει» καμιά νέα τραγωδία;»

Θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο. Αλλά δυστυχώς, εδώ και δέκα χρόνια, οι Έλληνες δεν διαβάζουν βιβλία. Τα βιβλία γράφονται, οι «μερακλήδες» εκδότες τα κυκλοφορούν, παρουσιάσεις γίνονται και πολλές με διαλεχτούς ομιλητές αλλά χωρίς πολύ κοινό, τα βιβλία κυκλοφορούν, ελάχιστα βιβλιοπωλεία – από τα λίγα που έχουν απομείνει να πουλάνε ΒΙΒΛΙΑ και όχι κάθε είδους έντυπα, γραφική ύλη και μικροαντικείμενα κυρίως για παιδιά- αλλά αναγνώστες δεν υπάρχουν. Για μερικά είδη βιβλίου, από λίγους – εκλεκτούς πάντως- συγγραφείς υπάρχει ακόμα κάποιο αγοραστικό κοινό. Αλλά συνήθως, κανένα βιβλίο δεν «βλέπει» δεύτερη και τρίτη έκδοση όπως παλιότερα, δεν προσφέρει έσοδο στο συγγραφέα και «βάζει μέσα» τους εκδότες που πλέον ζητούν τη  …. Χρηματοδότηση της έκδοσης από τον ίδιο το συγγραφέα.

Δεν ήταν απλώς μια κίνηση ενδεικτική πολιτικού πολιτισμού η τοποθέτηση του Γιώργου Μαυρωτά στη θέση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ήταν και μια έξυπνη και ορθή κίνηση, κάτι που δείχνει σκέψη, άψογη εκτίμηση δεδομένων και άριστη αξιολόγηση.