Σαν πολύ νωρίς ξεκίνησαν , εδώ και 2-3 μήνες, τη «συζήτηση» για πρόωρες εκλογές οι κύκλοι που συνήθως απεργάζονται τη φθορά μιας κυβέρνησης και την διαμόρφωση μιας –ας πούμε- διάδοχης κατάστασης. Η εκλογολογία είναι μέσα στο αίμα μας. Και αυτοί που απεργάζονται αλλαγές εξουσίας δεν είναι οι γνωστοί μας «πατεράδες» της εκλογολογίας, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αλλά γεννήτορες του φαινομένου ήταν οι «παππούδες» της εκλογολογίας που συνήθως «έπεφταν μέσα». Αυτοί που ενώ είχαν αβαντάρει με κάθε τρόπο τον «νέο» Καραμανλή, άρχιζαν – για τους δικούς τους πάντα λόγους- την «υπόγεια» φθορά του ενώ ταυτόχρονα ετοίμαζαν το Γιώργο Παπανδρέου. Και όταν αυτός δεν «τους βγήκε» στο ζύγι, ξανάρχισαν την αποδόμηση , «ψάχνοντας» και πάλι την επόμενη διάδοχη κατάσταση στην μετά Καραμανλή Νέα Δημοκρατία που ωστόσο βρήκε «ταυτότητα» στον Αντώνη Σαμαρά μόνο μετά την ενδιάμεση διακυβέρνηση Παπαδήμου, το 2012.

Πολύ θα ήθελα να κάνει η αστυνομία ένα πραγματικό «ντού» σε κάποιο απ΄ αυτά τα υπαίθρια αυτοσχέδια «γλέντια» που άρχισαν να στήνουν για να «ξεδώσουν» όλα τα νέα άτομα αλλά και η πιτσιρικαρία, παρά τις αυστηρές συστάσεις, γεμίζοντας παρκάκια και πλατείες, βρίσκοντας πρόθυμους καταστηματάρχες που εφοδιάζουν το «κοινό» με ποτά. Εκτός καταστήματος αλλά εντός «κορωναιού». Και με δυνατή νεολαιίστικη μουσική για την τέρψη των πελατών του ξεφαντώματος.

Κι έλεγα μέχρι πριν από λίγες μέρες: Πως και δεν υπάρχουν ακόμα κομματικές αντιπαραθέσεις γύρω από τα – μέσω της πανδημίας- τραγικά γεγονότα που έπληξαν τη χώρα και τον τρόπο αντιμετώπισής τους; Πως και έχουμε προσηλωθεί στον ιό και τον τρόπο αντιμετώπισής του, ακόμα και στην εκπληκτική- για Έλληνες- συναίσθηση του καθήκοντος για συμμόρφωση στους περιορισμούς για το κοινό καλό;

Διαβάζω ότι η μεγάλη Ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera» αποθεώνει τη χώρα μας ρωτώντας «Γιατί η Ελλάδα έχει τόσο λίγους νεκρούς και κρούσματα;» και αμέσως απαντά ότι «ότι παρά τις περικοπές στο σύστημα υγείας, λόγω της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που αντέδρασαν καλύτερα στην κρίση του κορωναϊού».

Χωρίς να αντιδρώ κομπλεξικά και για να «κάνω τον έξυπνο», έχω τις δικές μου, καθαρά προσωπικές  και καθόλου «πολιτικές» επιφυλάξεις απέναντι σε  δισταγμούς, μέτρα και αποφάσεις  που ελήφθησαν από την Πολιτεία αυτές τις «μαύρες μέρες» της μάχης μας κατά του κορωναιού.

Η Ελλάδα ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις καθώς ο κορωναιός άρχισε να «δείχνει τα δόντια του» κι εδώ, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, αλλάζοντας με ταχείς ρυθμούς τα «νούμερα» που δείχνουν την «πρόοδο» του ιού και την αδήριτη ανάγκη να ληφθούν μέτρα. Σκληρά μέτρα. Αδιανόητα μέχρι πριν από ένα-δυο μήνες. Και μέτρα που πρέπει απαραιτήτως να εφαρμοστούν, από τοπ Κράτος, από τις Υπηρεσίες και –κυρίως- από το λαό.

«Πείτε μου τι θέλετε να κάνω στο νησί σας και θα το κάνω, αρκεί να είναι λογικό» είπε- σύμφωνα με πληροφορίες, την Πέμπτη, 27/2 - στους 4 δημάρχους των “επίμαχων» νησιών και τον αντιπεριφερειάρχη Λέσβου ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παρουσία του υπουργού Μετανάστευσης, κάτι που «είδε» το φως της δημοσιότητας σε κάποια ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. την Παρασκευή αλλά η ανάρτηση αυτή, πολύ σύντομα, «εξαφανίστηκε», πρώτα από το site που το πρωτοδημοσίευσε . Παρέμεινε απλώς ως εντύπωση.