Έτσι αποκαλούνται οι συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες/πρακτικές, που χρησιμοποιούνται για την επίλυση προβλημάτων ή την παρουσίαση αποτελεσμάτων, από τους ηγέτες του κόσμου των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, των χρηματαγορών που επιδίδονται σε «μετοχικούς ακτιβισμούς», κλπ. κλπ. Και ακριβώς έτσι, μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τις πρακτικές, που επέλεξαν οι ηγέτες των κυβερνήσεων – ιδιαίτερα τις τελευταίας δεκαετίας – για να βρουν λύσεις στα προβλήματα που αφορούν την οικονομία, στις πηγές χρηματοδότησης του χρέους, αλλά και την αέναη επιβίωση των αντιπαραγωγικών, ζημιογόνων, κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων.