Η μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια κυριαρχία της ελληνικής Ναυτιλίας είναι ο μειωμένος αριθμός των νέων ανθρώπων, οι οποίοι επιλέγουν το επάγγελμα του ναυτικού.

Συνολικά 45 Κράτη Μέλη του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (International Maritime Organization - IMO) και ένα συνδεδεμένο Μέλος, το Χονγκ Κονκ, έχουν πλέον αναγνωρίσει τους ναυτικούς, ως εργαζόμενους, οι οποίοι παρέχουν βασικές υπηρεσίες («key workers»), σε μία ιδιαίτερα σημαντική εξέλιξη για την επίλυση της μακροχρόνιας κρίσης των αλλαγών πληρωμάτων.

Δεν είναι μυστικό πως οι Έλληνες πλοιοκτήτες, όπως και η πλειοψηφία της διεθνούς ναυτιλιακής βιομηχανίας, αντιδρούν έντονα στην πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εντάξει τον κλάδο στο Σύστημα Εμπορίας Ρύπων (Emissions Trading System), το οποίο υποχρεώνει εργοστάσια, σταθμούς παραγωγής ενέργειας και αεροπορικές να πληρώσουν για τη ρύπανση που προκαλούν.

Η PwC Ελλάδας ανέδειξε το θέμα του ψηφιακού μετασχηματισμού στη ναυτιλία στο πλαίσιο διαδικτυακής εκδήλωσης με τίτλο «Ο ψηφιακός μετασχηματισμός στη ναυτιλία - Η μετάβαση από την προγραμματισμένη στην προληπτική συντήρηση - Ένα ψηφιακό μοντέλο για πλοία» η οποία πραγματοποιήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020.

«Θολό» μοιάζει το «πράσινο» μέλλον της Ναυτιλίας, καθώς την ώρα που σε επίπεδο Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (International Maritime Organization - IMO) λαμβάνονται αποφάσεις, με στόχο τη μείωση των εκπομπών ρύπων από τα πλοία, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει στην επέκταση του Συστήματος Εμπορίας Ρύπων (Emissions Trading System) στη βιομηχανία.

Άμεσος είναι ο κίνδυνος να πουληθούν μετά το 2021 τα πλέον σύγχρονα πλοία της ελληνικής ακτοπλοϊας εφόσον δεν υπάρξει ένα επαρκές πρόγραμμα στήριξης του κλάδου για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από την κατάρρευση της κίνησης και των εσόδων λόγω της πανδημίας.

Σε μία χρονιά, κατά την οποία η πανδημία έχει επιβαρύνει στο μέγιστο βαθμό την ψυχική και σωματική κατάσταση των ναυτικών, τα περιστατικά πειρατείας καταγράφουν σημαντική αύξηση, ενισχύοντας τους κινδύνους στις θάλασσες.